Anne babanın çok katı ve disiplinli, aşırı hoşgörülü ve tavizkar veya tutarsız yaklaşımları da çocuklarda söz dinlememe davranışını destekler niteliktedir. Birinci önceliğiniz çocuğa tutarlı yaklaşmaktır. Çocuğunuza doğrudan engeller koyma yerine seçenekler sunun. Yeni seçenekler sunarak onu yönlendirmek her zaman, “hayır”, “olmaz”, “asla” gibi sözlerden daha etkilidir ve çocuğun uyumunu arttırır. Çocuğunuza karşı eleştirel davranmayın, hatalarını yüzüne vurmayın. Her zaman iyi yaptıklarını ön plana çıkarın. Hataların mümkün olduğunu, önemli olanın hatayı görüp doğrusunu yapmak ve tekrarlamamak olduğu fikrini yerleştirin. Çocuğunuz istekleri karşılanmadığında bağırıp çağırıyor, kendini yerlere atıyorsa sertleşip, ses tonunuzu yükseltip, kızmayın. Sakin ve yumuşak bir ses tonuyla kararlılığınızı ona hissettirin. Çocuk eğitiminde her zaman az konuşup, çok davranma prensibini kullanın. Örneğin, yürümeye yeni başlayan çocuğunuz sık sık mutfağa gidip, yanan ocağı ellemeye çalışıyorsa sürekli dur, hayır demek yerine ocağın önüne bir engel koyun ve ilgisini başka bir yöne çekin. Cezalandırıcı metodlardan kaçının. Dayak ve sert yaklaşımlar gelecekte şüphe, utanç ve suça meyilli çocuklar yaratır. Çocuğunuzu kurallara boğmayın. Kuralları yaşına ve gelişim özelliklerine uygun koyun, bıktırmadan ve yavaş yavaş alıştırın. Kurallara uyma konusunda siz de tutarlılık gösterin ve ailece kurallı yaşamayı benimseyin. Çocuktan istediklerinizin yerine getirilmesi konusunda aceleci davranmayın, ona zaman tanıyın. Sabırsız davranışlarını ödüllendirmeyin. Çocuğa doğrudan emir vermek, ne yapacağını söylemek yerine özgüven, kişisel güç ve özerklik hissi edinmesi için karar mekanizmalarınıza mümkün olduğu ölçüde onu da katın. Sevgi ve ilginizi her fırsatta ifade edin.  Ve evlatlar arsında ayrım yapmayın  bu çoçukların ruhlarında derim yaralar açar.  Yaklaşım tarzınız her zaman ona, ne yapamayacağı yerine, ne yapabileceğini göstermek olmalıdır. Göz iletişimi ve yüzünüzde kararlı ve sevecen bir ifade olduğundan emin olun. Sözlü iletişimde isteklerinizi birkaç kelime ile ifade edin. En ideali 6 ya da daha az sözcük kullanmaktır. Bazen fısıldayarak istekle bulunmak daha etkili olabilir. Çocuklar bu durumda daha dinleyici olurlar.