Bazen kaderin yazmadığı, beklenmedik bir anda bulunan miras, bir insanın gerçek yolculuğunu başlatır. Sene 2000, mevsimlerden bahar... Ünlü oyuncu Nejat İşler'in gençlik yıllarına odaklanan, dostluk ve aşkın dolambaçlı yollarında geçen bir hikaye, bu kadim gerçeği merkeze alıyor.

Hikaye, en kıymetli dostu, abisi bildiği Barış Abi ve onun kızı "Şoför Nebahat" Güler ile Ege'nin kıvrımlı yollarında ilerleyen gencecik bir Nejat İşler’i konu ediniyor. Verilen sözlerin, kurulan dengelerin ve el yordamıyla yoklanan yeni hislerin eşlik ettiği bu yolculuk, karakterlerin iç hesaplaşmalarına sahne oluyor. Yakında vadesinin dolacağını bilinen bir dostla gezmenin ağırlığı, ileride gözüken aşkın gölgesiyle harmanlanıyor.

Aşk, Sorumluluk ve Piyasaların Gerçeği

Yolculuk sırasında, dostluk ve sorumluluk üzerine yapılan içten konuşmalar, hikayenin derinliğini artırıyor. Barış Abi’nin, "Bence senden gayet iyi bir baba olur Neco. Sorumluluk sahibi adamsın. Benim gibi değilsin," sözlerine, Nejat İşler’in cevabı, dönemin belirsizliğini ve piyasa gerçeklerini yansıtıyor:

“Yok be abi. Baksana, yarınım meçhul. Daha aynı evde bir yıl bile oturamadım. Anamın babamın evine sığınıyorum hâlâ. Diyelim iyi gitti işler, başrol falan oynadım, meşhur oldum. Bizim piyasayı biliyorsun. Rahat vermezler adama da kadına da. Öyle ‘bir ömür boyu’ diye verilen sözler eskidenmiş.”

Bu içten itiraflar, genç bir adamın hem kariyer hedefleri hem de kişisel yaşamı arasındaki çelişkili durumu gözler önüne seriyor. Yol hikayelerinin doğasında olduğu gibi, menzile varıldığında kimsenin yola çıktığı kişi olmadığı gerçeği, bu öykünün de temelini oluşturuyor.