Einstein Cartan Teorisi kütle ve dönme momentine sahip parçacıkların etkileşimini içeren, genel göreliliğin bir genişletmesidir. Bu teori, Albert Einstein ve Élie Cartan tarafından geliştirilmiştir.

Genel Görelilik ve Eğrilik: Genel görelilik, kütle ve enerjinin uzay-zamanı nasıl eğip büktüğünü ve bu eğriliklerin hareketi nasıl etkilediğini açıklar. Gravitasyonun bu eğrilikler tarafından tanımlanmasına dayanır.

Einstein Cartan Teorisi ve Dönme Momenti : Einstein-Cartan Teorisi, genel göreliliği geliştirerek, parçacıkların sadece kütle değil, aynı zamanda dönme momenti (spin) gibi bir içsel özelliğe de sahip olduğunu kabul eder. Bu dönme momentleri, uzay-zamanın eğriliklerini etkiler ve genel göreliliği genişleterek dönme momentini içeren bir gravitasyon kuramı sunar.

Spin ve Eğriliklerin Etkileşimi: Einstein-Cartan teorisi, kütle ve dönme momentinin uzay-zaman eğriliklerini nasıl etkilediğini inceler. Bu, spinin ve kütle/momentumun uzay-zaman eğriliklerini nasıl etkilediği ve bunun tersinin nasıl gerçekleştiği gibi karmaşık etkileşimleri içerir.

Farklılık ve Matematiksel Formülasyon: Einstein-Cartan teorisi, diferansiyel geometri ve matematiksel formalizmlerle ifade edilir. Riemannian geometri ve Cartan'ın yapısı teorisi gibi matematiksel araçlar kullanarak, uzay-zamanın eğriliklerini ve içsel özelliklerin etkileşimini açıklar.

Einstein Cartan teorisi özellikle madde yoğunluğunun yüksek olduğu ve kütleli parçacıkların dönme momentlerinin önemli olduğu yoğun nesnelerin (örneğin, nötron yıldızları ve kara delikler) incelenmesinde önemlidir. Ayrıca, evrenin erken dönemlerinde ve evrenin genel yapısının anlaşılmasında da kullanılır. Bu teori, temel parçacık fiziği, genel görelilik ve kozmoloji gibi farklı alanlarda kavramsal ve matematiksel anlayışı derinleştirmek için kullanılan önemli bir araçtır.